ഉണ്ണിമേരിയും വൈശാലിയും ഒരു കോമളനും!

ആൽബിച്ചായന്റെ ആ‍യത്തിനൊത്ത് കുലുങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ഉണ്ണിമേരി.

ഇരുന്ന ഇരിപ്പിൽ ഇച്ചായൻ മുകളിലേക്കു പൊങ്ങും, പിന്നെ താഴ്ന്നുവീഴും.

എനിക്കു പേടിയായി. ആൽബിച്ചായന്റെ വെയ്റ്റ് സീറ്റ് താങ്ങുമോ!

ബദാം മരച്ചുവട്ടിൽ വൈകുന്നേരം വായിച്ചിരിക്കാൻ പോയതാണ് മനുവും ഞാനും.

ഹോസ്റ്റലിലെ ആൺപിള്ളേരുടെ ഊർജ്വസ്വലതയുടെ പ്രതീകമായി പടർന്നു പന്തലിച്ചു നിൽക്കുകയാണ് ബദാം.

ടാറിട്ട ക്യാമ്പസ് റോഡ് അതിനരികിൽ വരെയുണ്ട്.ബദാം മരച്ചുവട്ടിലാണ് ഇപ്പോൾ ഉണ്ണിമേരി കിടക്കുന്നത്.

റോഡിനു നേരിയ ചരിവുള്ളതുകൊണ്ട് ബാലൻസ് തെറ്റിപ്പോകുമല്ലോ എന്നു ചിന്തിച്ചപ്പോഴേക്കും വലിയൊരു ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടിയുണർന്നു!

എവിടെ മനു? ആൽബിച്ചായൻ!?

കണ്ണു തിരുമ്മി കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു.നേരം നന്നായി വെളുത്തിരിക്കുന്നു. ഫുട്ബാൾ ഗ്രൌണ്ടിന്റെ തൊട്ടരികിലാണ് ഹോസ്റ്റൽ. കുട്ടികൾ രാവിലെ എണീറ്റ് കളിക്കുന്നതിനിടെ ആരോ അടിച്ച പന്ത് വന്നു കൊണ്ടത് എന്റെ ജനാലയിലാണ്!

പഠിച്ചിരുന്ന കാലത്തു താമസിച്ചിരുന്ന മുറിയുടെ തൊട്ടടുത്തമുറിയാണ് വാർഡന്റേത്.അതിൽ ഇപ്പോൾ താമസിക്കുന്നത് ഞാനാണ്. പഠിച്ച കോളേജിൽ തന്നെ ജോലി...... മറ്റു പല സഹപാഠികൾക്കും കിട്ടാതെ പോയ ഒരു ഭാഗ്യം.

ഉണ്ണിമേരിയും ആൽബിച്ചായനും മനുവുമൊക്കെ വീണ്ടും ഓർമ്മയിലെത്തി.

ഒരു കാലത്ത് കോളേജിലെ ഗ്ലാമർ താരമായിരുന്നു ഉണ്ണിമേരി.എന്നാൽ എറണാകുളം നഗരത്തിൽ വച്ചുണ്ടായ ഒരു സംഭവമാണ് ഉണ്ണിമേരിയുടെ വില കളഞ്ഞത്.

തികഞ്ഞ രസികനായിരുന്നു ആൽബിച്ചായൻ.സൂപ്പർ സീനിയർ. ഒത്ത ശരീരം. ദേഹം മുഴുവൻ രോമം. നന്നായി പഠിക്കും, പക്ഷെ കൊച്ചുകുട്ടികളെപ്പോലെ കുസൃതികൾ ഒപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും!

ഉണ്ണിമേരി ഞങ്ങളുടെ കോളേജ് ബസ് ആയിരുന്നു , ഞാൻ ജോയിൻ ചെയ്യുന്നതിന് ഏതാനും മാസം മുൻപു വരെ.

ആൽബിച്ചായൻ മരച്ചുവട്ടിൽ അനാഥയായിക്കിടക്കുന്ന ഉണ്ണിമേരിയിൽ കയറി ഡ്രൈവർ സീറ്റിലിരുന്ന് വളയം ചലിപ്പിക്കും ചിലപ്പോൾ. മറ്റു ചിലപ്പോൾ നടുവിലുള്ള ഏതെങ്കിലും സീറ്റിൽ, ഇരുന്ന ഇരിപ്പിൽ മുകളിലേക്കും താഴേക്കും ചാടി രസിക്കും!

ദൂരെ നിന്നു നോക്കുന്നവർ ബസ് തനിയെ കുലുങ്ങുന്നതു മാത്രം കാണും!

മനു പെൺകുട്ടികൾക്കു പ്രിയങ്കരൻ; പഞ്ചാരക്കുട്ടപ്പൻ! ബദാം മരത്തിൽ നിന്നു താഴെ വീണു കിടക്കുന്ന പഴുത്ത കായ്കൾ പെറുക്കി പൊട്ടിച്ച് തിന്നുക മനുവിന്റെ ഒരു വീക്നെസ് ആണ്. കിലോക്കണക്കിനു ബദാം പരിപ്പാണ് അവൻ ഒരോ കൊല്ലവും തിന്നു തീർക്കുക! അതിന് പ്രത്യേക ഉദ്ദേശവും ഉണ്ട്!!

പരിപ്പു തിന്നു മടുക്കുമ്പോൾ പഠിക്കാനുള്ള പുസ്തകം തുറക്കും. ബസ്സിൽ കയറിയിരുന്നു വായിക്കാൻ തുടങ്ങും. വായന തുടങ്ങിയാൽ പിന്നെ നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ സുഖ നിദ്ര! മനുവിന്റെ കൂർക്കം വലി കേട്ട് ഉണ്ണിമേരിയുടെ സീറ്റുകൾ പുളകം കൊള്ളും.

‘പഴയ വണ്ടി’ ആയതുകൊണ്ടാണ് അവൾക്ക് ഉണ്ണിമേരി എന്ന പേരു വന്നത്.

തെരക്കേറിയ എറണാകുളം നഗരത്തിലെ പുതിയ ബസ്സുകൾക്കിടയിൽ ഈ പഴയ ശകടം ശോഭന, ലിസി, പാർവതി തുടങ്ങി അക്കാലത്തെ പ്രശസ്ത സിനിമാ പെൺകൊടിമാർക്കിടയിൽ നിൽക്കുന്ന ഉണ്ണിമേരിയെ പോലെ ആയിരുന്നു.

കോളേജിനൊരു ബസ് എന്ന മുറവിളി അസഹനീയമായപ്പോൾ സർക്കാർ കനിഞ്ഞു നൽകിയതായിരുന്നു ഉണ്ണിമേരിയെ. ഒരു പഴയ കെ.എസ്.ആർ.ടി.സി. ബസ്! അതിനു നല്ല പെയിന്റൊക്കെ അടിച്ച് കോളേജ് ബസ്സാക്കി.

ദിവസവും വൈകിട്ട് നാലു മണിക്ക് പുതിയകാവിൽ നിന്ന് തൃപ്പൂണിത്തുറ, വടക്കേക്കോട്ട, പേട്ട, വൈറ്റില, കടവന്ത്ര, വളഞ്ഞമ്പലം വഴി എറണാകുളം സൌത്ത്...അതായിരുന്നു സ്ഥിരം റൂട്ട്.

പെൺകുട്ടികൾ കുറവാണ് അന്തിയാത്രയിൽ. എന്നാൽ പയ്യന്മാർ മിക്കവരും ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യും.അതും സൌത്ത് വരെ.

ചിലർ ദീപയുടെ അടുത്തിറങ്ങും.

ചിലർ മേനക എവിടെ എന്നന്വേഷിക്കും.

കുറേപ്പേർക്കു താല്പര്യം സരിത, സവിത, സംഗീത...

അല്ലെങ്കിൽ കവിത, പത്മ...

മറ്റു ചിലർക്ക് പ്രിയം ശ്രീധർ, ഷേണായ്...

തെറ്റിദ്ധരിച്ചില്ലല്ലോ...? എല്ലാം എറണാകുളം നഗരത്തിലെ സിനിമാ തിയേറ്ററുകൾ ആണ്!

എല്ലാ വഴികളിലേക്കും നയിക്കുന്നത് ഈ അന്തിയാത്രയാണ്.

ഇബ്രാഹിം ഇക്കയാണ് ഡ്രൈവർ.

കുട്ടേട്ടൻ കണ്ടക്ടർ.

പഴയ പട്ടാളമാണ് ഇക്ക.

കുട്ടേട്ടൻ ഭക്തശിരോമണി.

മണ്ഡലകാലം തുടങ്ങിയാൽ പിന്നെ മുഴുവൻ കറുപ്പുടുത്തേ ആളെ കാണാൻ കഴിയൂ.

രണ്ടാളും തമ്മിൽ ഇടയ്ക്കിടെ ചില്ലറ ശണ്ഠകൾ... എന്നാലും കുട്ടികളുടെ കാര്യത്തിന് ഒരു മുട്ടും വന്നിരുന്നില്ല.

എറണാകുളം സൌത്തിൽ നിന്ന് വണ്ടി തിരിച്ച് വീണ്ടും തൃപ്പൂണിത്തുറ വഴി പുതിയകാവിലെത്തണം. എന്നിട്ടേ ഇക്കയ്ക്കും കുട്ടേട്ടനും വീട്ടിൽ പോകാൻ കഴിയൂ.

വണ്ടി പഴകിയതാണെങ്കിലും സ്റ്റാർട്ട് ആയിക്കിട്ടിയാൽ ഇക്കയുടെ കരവിരുതിൽ ചീറിപ്പായും ഉണ്ണിമേരി.

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ബസ് എറണാകുളം സൌത്തിലെത്തി.

വീട്ടിൽ പോകാനുള്ള ചിന്തയിൽ ഇബ്രാഹിമിക്ക വണ്ടി തിരിച്ചു.

തിരിയാൻ ലേശം പ്രയാസം. സ്റ്റിയറിംഗിനൊരു മുറുക്കം.

പഴയ പട്ടാളമല്ലേ, മുന്നോട്ടാഞ്ഞു.ഒറ്റപ്പിടുത്തം.

സ്റ്റിയറിംഗിന്റെ മുറുക്കം മാറി.

വളയം ഒടിഞ്ഞു കയ്യിൽ!!

വണ്ടിയാണെങ്കിൽ ഏങ്കോണിച്ച് എം.ജി.റോഡിനു കുറുകെ!

ഇരു വശത്തു നിന്നും വാഹങ്ങൾ...

പിൽക്കാലത്ത് ‘താമരാക്ഷൻപിള്ള’യ്ക്കൊപ്പം ദിലീപും ഹരിശ്രീ അശോകനും നടത്തിയ ചരിത്രപ്രസിദ്ധമായ ട്രാഫിക് ബ്ലോക്കിനെ വെല്ലുന്ന ഒരു പ്രകടനം.

എറണാകുളം നഗരത്തെ ഒരു മണിക്കൂറോളം നിശ്ചലമാക്കി ഉണ്ണിമേരി നടുറോഡിൽ വിലങ്ങത്തിൽ ശയിച്ചു.

ചേർത്തല-വൈറ്റില ബൈപാസ് അന്നു വന്നിട്ടില്ല.

വെണ്ടുരുത്തിപ്പാലം അല്ലാതെ എറണാകുളത്തു നിന്നു തെക്കോട്ടു രക്ഷപ്പെടാൻ വേറൊരു പാലവുമില്ല.

ഒടുവിൽ എവിടുന്നോ ക്രെയിൻ ഒക്കെ കൊണ്ടുവന്നാണ് ഉണ്ണിമേരിയെ പൊക്കിയത്!

അതിനുശേഷമാണ് അവൾ ബദാം മരച്ചുവട്ടിൽ എത്തിയത്.ആ കിടപ്പ് കുറേനാൾ കിടന്നു.

ഉണ്ണിമേരി കട്ടപ്പുറത്തായി അധികം താമസിയാതെ തന്നെ പുതിയ ബസ് വന്നു.

ഉടൻ പേരും വീണു - സുപർണ! വൈശാലി എന്ന സിനിമയും അതിലെ നായികയും തരംഗമായ കാലമാണ്!

ഞങ്ങളുടെ തലമുറയുടെ താരം സുപർണ ആയിരുന്നു.നല്ല ചന്തമുള്ള വണ്ടി.ഭരതന്റെ ആരാധകർക്കു ബാഹുല്യം ഉള്ള കാലമായിരുന്നതു കൊണ്ട് സുപർണ കാലക്രമത്തിൽ ‘വൈശാലി’ എന്നറിയപ്പെട്ടു.

പച്ചയും മഞ്ഞയും വരകൾ ഇടകലർന്ന ഡിസൈൻ ആയിരുന്നു വൈശാലിയുടേത്.

പിൽക്കാലത്താ‍ണ് വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ ബസ്സുകൾ വിളറിയ മഞ്ഞ നിറത്തിലേക്കു മാറിയത്.

മുൻഗാമിനിയെപ്പോലെ വൈശാലിയും ചരിത്രത്തിനു സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നത് കാണാൻ എനിക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.അപ്പോഴേക്കും എന്റെ ബാച്ച് പാസ് ഔട്ട് ആയി.

ഇബ്രാഹിം ഇക്കയും, കുട്ടേട്ടനും തന്നെയായിരുന്നു വൈശാലിയേയും പരിപാലിച്ചിരുന്നത്.

കാലക്രമത്തിൽ ഇക്ക പെൻഷൻ ആയി. കുട്ടേട്ടൻ തുടർന്നു.

പുതിയ ഡ്രൈവർ ഒരു പുലിയായിരുന്നു. ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഒരു സിംഹം!

കോളേജിൽ പ്രിൻസിപ്പൽ ഒക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും ആരാ ബസ്സിലെ സി.എം?

ഇമ്മാതിരി ചോദ്യങ്ങൾ സ്ഥിരം ഉയർത്തുന്ന ആൾ!

കാഴ്ചയിൽ ഒരു യുവകോമളൻ ആണ് താൻ എന്നാണ് കക്ഷിയുടെ ധാരണ. വണ്ടിയുടെ ഫസ്റ്റ് എയിഡ് ബോക്സ് കൃത്യമായി അപ് ഡേറ്റ് ചെയ്തു വയ്ക്കും - സോപ്പ്, ചീപ്പ്, കണ്ണാടി, ടാൽക്കം പൌഡർ, കത്രിക എന്നിവ ഭംഗിയായി അടുക്കി വച്ചിരിക്കും!

പിന്നെയുള്ളത് ഒരു തൂവാലയാണ്. അത് സദാ കയ്യിൽ കരുതും. നല്ല എംബ്രോയിഡറി ഒക്കെ ചെയ്ത തൂവാല...എപ്പോഴും അതു വച്ച് സ്റ്റിയറിംഗ് തുടച്ചു മിനുക്കി ഇരിക്കും.

എന്നെക്കണ്ടാൽ ഒന്നു നോക്കാൻ തോന്നില്ലേ എന്ന മാതിരിയുള്ള മുഖാരവിന്ദവുമായി പെൺ കുട്ടികളുടെ കടാക്ഷം കിട്ടുന്ന സ്ഥലങ്ങളിലൊക്കെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടും.

ഇവിടെ ജോലിക്കു വരുന്നതിനു മുൻപ് പല സിനിമകളിലും സ്റ്റണ്ട് സീനിൽ അഭിനയിച്ചിട്ടുണ്ടത്രെ!

വീരകഥകൾ കേട്ട് ഹോസ്റ്റലിലെ കുക്കിന്റെ അസിസ്റ്റന്റ് ഗോപിക്കുട്ടൻ ഡ്രൈവറുടെ ഫാനായി!

ഗോപിക്കുട്ടനോട് രജനീകാന്തിനെപ്പോലെ ഒരു നടൻ ആകുകയാണ് തന്റെ അവതാരോദ്ദേശം എന്ന് അദ്ദേഹം വെളിപ്പെടുത്തി!

ജോസഫ്.സി. എന്നാണ് തന്റെ പേരെന്നും ഈയിടെ ജോസഫ് എന്ന പേരുള്ള ഒരു പയ്യൻ തമിഴിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നും അദ്ദേഹം വെളിപ്പെടുത്തി. തമ്മിൽ ഒരു ക്ലാഷ് ഉണ്ടാകണ്ട എന്നു തീരുമാനിച്ച് അവൻ തന്റെ പേര് വിജയ് എന്നാക്കിയത്രെ!! (തമിഴ് നടൻ വിജയ് ഒന്നു രണ്ടു സിനിമകളിൽ അഭിനയിച്ചു ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു അന്ന്!)

ഒടുവിൽ പെൺകുട്ടികൾ തന്നെ അയാൾക്കു പേരിട്ടു. ജോസഫ്.സി.കോമളൻ! അതു കാലക്രമത്തിൽ കോമളൻ എന്നും പിന്നീട് സ്പെല്ലിംഗ് അല്പം മാറ്റി ‘കോളമൻ’ എന്നും ആയി!

അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോഴാണ് കോളേജിലെ നാഷണൽ സർവീസ് സ്കീമിന്റെ ആഭിമുഖ്യത്തിൽ കുട്ടമ്പുഴ എന്ന സ്ഥലത്ത് ഒരു ദശദിനക്യാമ്പ് സംഘടിപ്പിക്കാൻ തീരുമാനമായത്. അൻപതോളം കുട്ടികളെയും അദ്ധ്യാപകരേയും അവിടെ എത്തിക്കണം.

യഥാർത്ഥത്തിൽ ആശ്രിത നിയമനം വഴിയോ മറ്റോ ആണ് കോളമൻ ഡ്രൈവർ പോസ്റ്റിൽ നിയമിതനായത്. കാർ ഓടിക്കാനുള്ള ലൈസൻസ് ഉണ്ട്. അത്ര മാത്രം!

ആദ്യം ജോലി ചെയ്ത വകുപ്പിൽ നിന്ന് പല നമ്പറുകൾ കാട്ടിയാണ് നാടിനടുത്തേക്കു മാറ്റംകിട്ടിയത്.

പക്ഷേ ഇവിടെയെത്തിയപ്പോൾ ഓടിക്കേണ്ടത് കോളേജ് ബസ്! വല്ല വിധേനയും ഹെവി ലൈസൻസ് എടുത്തു.

ശ്രുതിയും താളവും ഒന്നും ഒത്തില്ലെങ്കിലും വണ്ടിയോടിക്കുമ്പോൾ കക്ഷി സ്വന്തം ചില സംഗതികൾ ഇടും. മനോധർമ്മം പ്രയോഗിക്കും.കയറ്റം കേറുമ്പോഴുള്ള ‘ബൃഗ’കൾ പുറമെ.

പാലാക്കാരനായ കോളേജ് യൂണിയൻ സെക്രട്ടറി എത്തിച്ചേരാൻ കാത്തതു കാരണം രണ്ടു മണിക്കൂർ വൈകിയാണ് വൈശാലി പുറപ്പെട്ടത്.കുട്ടേട്ടൻ ലീവായ കാരണം ഗോപിക്കുട്ടൻ ആണ് ‘കിളി’.

ആദ്യം വണ്ടി റിവേഴ്സ് എടുത്തു. പിന്നിലുള്ള പോസ്റ്റിൽ ക്രാഷ് ലാൻഡ് ചെയ്തു. തൃപ്പൂണിത്തുറ റെയിൽവേ ഓവർ ബ്രിഡ്ജിനു മുകളിൽ വച്ച് തന്നെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ കടന്നു പോയ ‘യമഹ’ക്കാരനെ കോളമൻ ഓവർ ടേക്ക് ചെയ്തു.

വണ്ടി പാലത്തിൽ നിന്ന് റെയിൽവേ ലൈനിലേക്കു പറത്താൻ നടത്തിയ ശ്രമം നേരിയ വ്യത്യാസത്തിനാണ് നിഷ്ഫലമായത്! കോളമന് ആകെ കുണ്ഠിതമായി.

തുടർന്ന് ശരവേഗത്തിൽ പാഞ്ഞ് പുത്തൻകുരിശ് എന്ന സ്ഥലത്തെത്തിയപ്പോഴാണ് പുതിയൊരു കുരിശ്!

മുന്നിലൊരു ഇറക്കവും വളവും, വളവിൽ ഒരു പാലവും!

വളവിൽ പാലം ഉണ്ട് എന്നത് സ്പീഡ് കുറയ്ക്കാൻ പര്യാപ്തമായ കാരണമൊന്നുമല്ലല്ലോ.

എതിരെ ഒരു ട്രാൻസ്പോർട്ട് ബസ് വരുന്നുണ്ട്. അതിന് കൃത്യമായി സൈഡ് കൊടുക്കുകയും വേണം.

ഡ്രൈവർ ഒരു പൈലറ്റിനെപ്പോലെയാണ്.ഒരു സ്പ്ലിറ്റ് സെക്കൻഡിൽ ചിലപ്പോൾ പല തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കേണ്ടി വരും. സ്പീഡ് കുറയ്ക്കൽ ഒഴികെ എന്തും ചെയ്യാം.

ട്രാൻസ്പോർട്ട് ബസ്സിനു സൈഡ് കൊടുക്കുന്നതിനിടയിൽ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന തൂവാല പറന്നു.

എന്തു ചെയ്യും! ഒരു സെക്കൻഡിന്റെ നൂറിലൊരംശം കൊണ്ടു തീരുമാനമെടുത്തു.

സ്റ്റിയറിംഗ് മുന്നിൽ തന്നെയുണ്ടല്ലോ. തൂവാല പറന്നുപോയാൽ പോയില്ലേ!

സ്റ്റിയറിംഗ് വിട്ടു; തൂവാല പിടിച്ചു!

വണ്ടി പുത്തൻകുരിശു പാലത്തിനു മീതെ പറന്നു..... പാലം വിമാനത്താവളത്തിൽ നിന്നു ടേക്ക് ഓഫ് ചെയ്യുന്ന പാനാം വിമാനം പോലെ!

പറന്ന് ഒരു കലുങ്കിൽ ഇടിച്ച് നേരേ റോഡരികിലെ വെള്ളം നിറഞ്ഞ ചാലിലേക്ക്.

ചില കുട്ടികൾ വെള്ളത്തിനടിയിൽ. ചിലർ മുങ്ങിത്താഴുന്നു.

ആളുകൾ ഓടിക്കൂടി. ആകെ അലമുറയും ബഹളവും. കേരളത്തിൽ എവിടെ അപകടം നടന്നാലും ഓടിയെത്തുന്ന നല്ലവരായ നാട്ടുകാർ ഓടിയെത്തി. കണ്ടവർ കണ്ടവർ മൂക്കത്തു വിരൽ വച്ചു. ബുദ്ധിയുള്ള ഏതോ സ്കൂൾ മാഷ് ബണ്ട് പൊട്ടിച്ചു വെള്ളം തുറന്നു വിട്ടു.

അതോടേ ചേറിൽ മുങ്ങിക്കിടന്ന പലരും ദൃശ്യരായി. ക്യാമ്പ് സ്പെഷ്യൽ ആയി ഫേഷ്യൽ ഒക്കെ ചെയ്തു വന്ന ‘സുന്നരി’മാരൊക്കെ ശരിക്കും നരികൾ ആയി. സുന്ദരന്മാർ കരുമാടിക്കുട്ടന്മാർ! ചിലർ ചോരയൊലിപ്പിച്ചു നിൽക്കുന്നു.ആകെ ബഹളം.

അദ്ഭുതകരമായി രക്ഷപ്പെട്ട കോളമൻ കൂളായി കാഴ്ചക്കാരായ നാട്ടുകാരുടെ കൂടെ നിന്ന് രക്ഷാപ്രവർത്തനം വീക്ഷിക്കുകയാണ്.

അമ്മയെ തല്ലിയാലും രണ്ടഭിപ്രായമുള്ളവരാണെന്നുള്ളതുകൊണ്ട് അപകടം നടന്നതിനെക്കുറിച്ചും നാട്ടുകാർക്കിടയിൽ അഭിപ്രായഭിന്നതയുണ്ടായി.

ഡ്രൈവറുടെ അശ്രദ്ധ എന്നൊരാൾ പറഞ്ഞു.

“ഡ്രൈവർ തക്കസമയത്തു തന്നെ ബ്രെയ്ക്ക് ചവിട്ടിയതുകൊണ്ടാവും വണ്ടി ആഴത്തിലേക്കു പോകാഞ്ഞത്” മറ്റൊരു നാട്ടുകാരൻ പറഞ്ഞു.

കോളമന് ഉദ്വേഗം അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

“ഹേയ്... ബ്രേക്കൊന്നും ചവിട്ടിയില്ല..”

“തനിക്കെങ്ങനെ അറിയാം?” നാട്ടുകാരൻ ചോദിച്ചു. കോളമൻ ഒന്നു പരുങ്ങി.

അപ്പോഴാരോ പറഞ്ഞു. അയാളല്ലേ ഡ്രൈവർ!

എട്ടോ പത്തോ ആളുകളുടെ കാലുകൾ വായുവിലേക്കുയരുന്നതും, കൈകൾ തന്റെ നേരേ നീളുന്നതും കടക്കണ്ണിൽ
കോളമൻ കണ്ടു.

നാവുയർത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പുത്തൻ കുരിശുകാർ ഈ പുതിയ കുരിശിനു മേൽ കേറി മേഞ്ഞു! നെഞ്ചിലും നാഭിയിലും തലയിലും നടന്ന പഞ്ചാരിമേളം ആസ്വദിച്ച് കോളമൻ കിടന്നു.

വണ്ടി വർക്ക്ഷോപ്പിലും കോമളൻ ജനറൽ ഹോസ്പിറ്റലിലും എത്തി!

കാണാൻ ചെന്ന ചില സഹപ്രവർത്തകരോട് കോളമൻ പറഞ്ഞത്രെ “ഞാൻ സിനിമയിലേക്കു തിരിച്ചുപോകാൻ തീരുമാനിച്ചു!!”

അതെ, പതിനഞ്ചു വർഷമായി ഞങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുകയാണ്, ആ താരോദയത്തിനായി!!