ഗൂഗിളമ്മച്ചിയുടെ പറമ്പിൽ കൊത്തും കിളയുമായി കൂടുന്നതിനു മുൻപ്, മോഹൻ ലാൽ നായകനായി അഭിനയിച്ച ‘നിന്നിഷ്ടം എന്നിഷ്ടം’ എന്ന ചിത്രത്തിൽ, ശ്രീനിവാസൻ അവതരിപ്പിച്ച ‘തല നിറച്ചു മ്യൂസിക്കുമായി’ നടക്കുന്ന ജിദൻലാൽ മദൻലാൽ എന്ന കഥാപാത്രത്തെപ്പോലെ, തല നിറച്ചു കഥകളുമായി നടക്കുകയായിരുന്നു ബ്ലോഗർ.
ബ്ലോഗ് പറമ്പിൽ സ്ഥലം പാട്ടത്തിനെടുത്ത്, സ്വന്തമായി കൃഷി തുടങ്ങിയതോടെ ആൾ ജാഡയിലായി. തലയുയർത്തി നെഞ്ചു വിരിച്ചായി നടപ്പ്. “എന്താ, എന്നെക്കണ്ടാൽ തലയ്ക്കകത്ത് ആശയങ്ങളുടെ മലവെള്ളപ്പാച്ചിലാണെന്നു തോന്നുന്നില്ലേ?” എന്ന മട്ടിൽ ബ്ലോഗ് കൂട്ടായ്മകളിൽ, ആദ്യമൊക്കെ വലിഞ്ഞു കയറിയും, പിന്നെപ്പിന്നെ ഇടിച്ചു കയറിയും അയാൾ മദിച്ചു.
സ്വന്തം സൃഷ്ടികളിൽ അഭിമാനപുളകിതനായും, മറ്റുള്ളവരുടെ സൃഷ്ടികളിൽ വിമർശനപടുവായും വിലസവേ പെട്ടെന്ന് ബ്ലോഗർ അപ്രത്യക്ഷനായി. എത്രയോ കൊത്തുകിളക്കാരും, പാ‍ട്ടക്കുടിയാന്മാരും ബ്ലോഗ് പറമ്പിൽ അപ്രത്യക്ഷരാകുന്നു. ഗൂഗിളമ്മച്ചി ഇതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്തതേ ഇല്ല.
സത്യത്തിൽ ബ്ലോഗ് പറമ്പിൽ പണിയെടുക്കണം എന്നു തന്നെയായിരുന്നു ബ്ലോഗറുടെ ആഗ്രഹം.
ഔദ്യോഗിക ജീവിതം തന്റെ സർഗശേഷി മുരടിപ്പിക്കുന്നു, ഉറവ വറ്റിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ ആത്മഗതം നടത്തിയെങ്കിലും, “ബ്ലോഗ് പുഴുങ്ങിയാൽ ചോറാവുമോ?” “കമന്റൊഴിച്ചാൽ കറിയാവുമോ?” എന്നിങ്ങനെയുള്ള കുനുഷ്ടു ചോദ്യങ്ങളുമായി ധർമപത്നി സ്വൈര്യം കെടുത്തിയതിനാൽ അയാൾ പകൽ സർക്കാരാപ്പീസിൽ തന്നെ പണിയെടുത്തു.
രാത്രികാലങ്ങളിൽ “കാര്യത്തിൽ മന്ത്രിയും, കർമ്മത്തിൽ ദാസിയും, രൂപത്തിൽ ലക്ഷ്മിയും ഭാര്യാ... ആ...” എന്ന പാട്ടും പാടി കുടുംബസമാധാനം കാത്തു.
ഭാര്യ പ്രസാദിച്ചു. കുട്ടികൾ സന്തോഷിച്ചു. എങ്ങും ശാന്തിയും സമാധാനവും കളിയാടി. ആഴ്ചയിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസം മക്കൾ അനുവദിച്ചാൽ നെറ്റിൽ കയറും. തന്റെ ബ്ലോഗ് പൂമുഖം ഒക്കെ ഒന്നോടിച്ചു നോക്കും. മടങ്ങും
എങ്കിലും ബ്ലോഗറുടെ ഉള്ളു പുകഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. ഒരുമാസം കഴിഞ്ഞു ഒരു പോസ്റ്റിട്ടിട്ട്. തന്നെ ഈ ബൂലോഗത്ത് ആരെങ്കിലും ഓർക്കുന്നുണ്ടാവുമോ? ഒരു കമന്റുതുള്ളിയെങ്കിലും തന്നെയൊർത്ത് അവിടെ വീഴുന്നുണ്ടാവുമോ? അയാൾ തരള ഹൃദയനായി.
മാസം ഒന്നരകഴിഞ്ഞു. പോസ്റ്റുമില്ല. കമന്റു തുള്ളിയുമില്ല.
ബ്ലോഗർ നിരാശനായി. അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോൾ പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം ബ്ലോഗറുടെ ഫോണിൽ ഒരു കോൾ. കൂട്ടുകാരിയായ ഒരു ബ്ലോഗിണി!
ബ്ലോഗർ ആനന്ദതുന്ദുലിതഗാത്രനായി.
“എന്തു പറ്റി, ഇപ്പോൾ കാണാറേ ഇല്ലല്ലോ?” ബ്ലോഗിണി ചോദിച്ചു.
“എന്തു പറയാൻ മുടിഞ്ഞ തിരക്കല്ലേ...?” ബ്ലോഗർ പരിതപിച്ചു. “മനസ്സിൽ ആശയങ്ങൾ ഇല്ലാഞ്ഞല്ല, സമയം കിട്ടാത്ത കൊണ്ടാ.....”
“സമയം എന്നൊന്നില്ലല്ലോ, അതു നമ്മൾ ഉണ്ടാക്കുന്നതല്ലേ?” ബ്ലോഗിണി.
“ഉം... ഒരർത്ഥത്തിൽ ശരിയാണ്. നാലുപാടും നമ്മൾ കാണുന്നതും കേൾക്കുന്നതും പകർത്തി വച്ചാൽ മാത്രം മതി ഒരു നൂറു പോസ്റ്റുകൾ തികയ്ക്കാൻ.... ഞാൻ ശ്രമിക്കാം. എന്നെ ഓർത്തല്ലോ, വിളിച്ചല്ലോ...” ബ്ലോഗർ ഗദ്ഗദകണ്ഠനായി. കണ്ണിൽ നീർ പൊടിഞ്ഞു. നിശ്ശബ്ദതയുടെ നിമിഷങ്ങൾ....
പാവം ബ്ലോഗിണി.... തന്റെ ഹൃദയനൊമ്പരം അവളെ നിശ്ശബ്ദയാക്കിയല്ലോ... ബ്ലോഗർ ചിന്തിച്ചു.
“അല്ല.... എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്... സോറി... ഞാൻ വല്ലാതെ ഇമോഷണലായിപ്പോയി...”
വീണ്ടും നിശ്ശബ്ദത.
ബ്ലോഗർ ആകുലനായി. “ഹലോ.... ഹലോ...?” അയാൾ വിളിച്ചു.
നോ പ്രതികരണം.
ഫോൺ ചെവിയിൽ നിന്നെടുത്തു നോക്കി. റെഞ്ചുണ്ട്. പക്ഷെ കോൾ കട്ടായിരിക്കുന്നു.
അയാൾ ആ നമ്പറിൽ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.
കുറേ നേരം കഴിഞ്ഞാണ് ബ്ലോഗിണി എടുത്തത്.
“അയ്യോ.... ഞാൻ അയൺ ബോക്സ് കുത്തി ചൂടാകാൻ താമസിച്ചപ്പോൾ ഒന്നു വിളിച്ചെന്നേ ഉള്ളു.വേറെ വിശേഷമൊന്നുമില്ല! ”
ആഹാ, പഷ്ട്!
ബ്ലോഗർ ഒന്നു ചമ്മി.
എന്നാലും ബ്ലോഗർ അങ്ങോട്ടു വിളിച്ചതോടെ ബ്ലോഗിണിക്കു നാവിനു നീളം കൂടി. കത്തി നീണ്ടു.
“ഹമ്പടി ഭയങ്കരീ...” ബ്ലോഗർ ചിന്തിച്ചു.
അതിനിടെ ഭാര്യ എന്തോ വന്നു ചോദിച്ചു. “ശരി ശരി” എന്ന് അയാൾ മൂളി. അവൾ പോയി.
പിന്നെ വന്നു. അപ്പൊഴും കത്തി.
ഒടുവിൽ ബ്ലോഗർ ചോദിച്ചു “അല്ല... ഇത് ഞാൻ അങ്ങോട്ടു വിളിച്ച കോളല്ലേ..?”
“അതെ...”
“എന്നാപ്പിന്നെ വയ്ക്ക്വല്ലേ?”
കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും പറയും മുൻപ് ബ്ലോഗർ ഫോൺ വച്ചു.
പിൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ക്രോധമുഖിയായി ഭാര്യ.
ബ്ലോഗർക്കു ഗദ്ഗദം പിടിപെട്ടു. അയാൾ ചുമച്ചു.
“ആരാ വിളിച്ചത്?” ഭാര്യ ചോദിച്ചു.
“ഒരു ഫ്രണ്ടാ.... ബ്ലോഗിണി” അയാൾ സത്യം പറഞ്ഞു.
“എന്തു കിണി?”
“കിണിയല്ല. ഗിണി... ഗിണി... ബ്ലോഗിണി!”
ഭാര്യ മിഴിച്ചു നിന്നു.
“ഞാൻ കഴിഞ്ഞ ഒന്നരമാസമായി കഥകളൊന്നും എഴുതത്തതെന്താണെന്ന് വിളിച്ചു തിരക്കിയതാ കൂട്ടുകാരി” അയാൾ വിശദീകരിച്ചു.
ഭാര്യ പെട്ടെന്നുണ്ടായ ആവേഗത്തിൽ ബ്ലോഗറുടെ കഴുത്തിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു.
“മര്യാദയ്ക്ക് മാസമാസം കൃത്യമായി ഓരോ കഥയെഴുതി പോസ്റ്റ് ചെയ്തോളണം. അല്ലാതെ അതിന്റെ പേരിൽ ഇനി ഒരു കൂട്ടുകാരിണിക്കും ഫോണിൽ വിമ്മിഷ്ടപ്പെടാൻ ഇടവരുത്തരുത്. മനസ്സിലായോ?”
കഴുത്തു ഞെരിഞ്ഞ ബ്ലോഗർ കണ്ണു തുറിച്ചു; ഉമിനീരിറക്കി, മൂളി “ഉം മ് മ് മ്....!”
വാൽക്കഷണം: ഈ ബ്ലോഗർ ഞാൻ തന്നെയാണെങ്കിലും എന്നെ വിളിച്ച ബ്ലോഗിണി ഈ ബ്ലോഗിണി അല്ല. ഇതു സത്യം സത്യം സത്യം!
ബ്ലോഗ് പറമ്പിൽ സ്ഥലം പാട്ടത്തിനെടുത്ത്, സ്വന്തമായി കൃഷി തുടങ്ങിയതോടെ ആൾ ജാഡയിലായി. തലയുയർത്തി നെഞ്ചു വിരിച്ചായി നടപ്പ്. “എന്താ, എന്നെക്കണ്ടാൽ തലയ്ക്കകത്ത് ആശയങ്ങളുടെ മലവെള്ളപ്പാച്ചിലാണെന്നു തോന്നുന്നില്ലേ?” എന്ന മട്ടിൽ ബ്ലോഗ് കൂട്ടായ്മകളിൽ, ആദ്യമൊക്കെ വലിഞ്ഞു കയറിയും, പിന്നെപ്പിന്നെ ഇടിച്ചു കയറിയും അയാൾ മദിച്ചു.
സ്വന്തം സൃഷ്ടികളിൽ അഭിമാനപുളകിതനായും, മറ്റുള്ളവരുടെ സൃഷ്ടികളിൽ വിമർശനപടുവായും വിലസവേ പെട്ടെന്ന് ബ്ലോഗർ അപ്രത്യക്ഷനായി. എത്രയോ കൊത്തുകിളക്കാരും, പാ‍ട്ടക്കുടിയാന്മാരും ബ്ലോഗ് പറമ്പിൽ അപ്രത്യക്ഷരാകുന്നു. ഗൂഗിളമ്മച്ചി ഇതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്തതേ ഇല്ല.
സത്യത്തിൽ ബ്ലോഗ് പറമ്പിൽ പണിയെടുക്കണം എന്നു തന്നെയായിരുന്നു ബ്ലോഗറുടെ ആഗ്രഹം.
ഔദ്യോഗിക ജീവിതം തന്റെ സർഗശേഷി മുരടിപ്പിക്കുന്നു, ഉറവ വറ്റിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ ആത്മഗതം നടത്തിയെങ്കിലും, “ബ്ലോഗ് പുഴുങ്ങിയാൽ ചോറാവുമോ?” “കമന്റൊഴിച്ചാൽ കറിയാവുമോ?” എന്നിങ്ങനെയുള്ള കുനുഷ്ടു ചോദ്യങ്ങളുമായി ധർമപത്നി സ്വൈര്യം കെടുത്തിയതിനാൽ അയാൾ പകൽ സർക്കാരാപ്പീസിൽ തന്നെ പണിയെടുത്തു.
രാത്രികാലങ്ങളിൽ “കാര്യത്തിൽ മന്ത്രിയും, കർമ്മത്തിൽ ദാസിയും, രൂപത്തിൽ ലക്ഷ്മിയും ഭാര്യാ... ആ...” എന്ന പാട്ടും പാടി കുടുംബസമാധാനം കാത്തു.
ഭാര്യ പ്രസാദിച്ചു. കുട്ടികൾ സന്തോഷിച്ചു. എങ്ങും ശാന്തിയും സമാധാനവും കളിയാടി. ആഴ്ചയിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസം മക്കൾ അനുവദിച്ചാൽ നെറ്റിൽ കയറും. തന്റെ ബ്ലോഗ് പൂമുഖം ഒക്കെ ഒന്നോടിച്ചു നോക്കും. മടങ്ങും
എങ്കിലും ബ്ലോഗറുടെ ഉള്ളു പുകഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. ഒരുമാസം കഴിഞ്ഞു ഒരു പോസ്റ്റിട്ടിട്ട്. തന്നെ ഈ ബൂലോഗത്ത് ആരെങ്കിലും ഓർക്കുന്നുണ്ടാവുമോ? ഒരു കമന്റുതുള്ളിയെങ്കിലും തന്നെയൊർത്ത് അവിടെ വീഴുന്നുണ്ടാവുമോ? അയാൾ തരള ഹൃദയനായി.
മാസം ഒന്നരകഴിഞ്ഞു. പോസ്റ്റുമില്ല. കമന്റു തുള്ളിയുമില്ല.
ബ്ലോഗർ നിരാശനായി. അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോൾ പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം ബ്ലോഗറുടെ ഫോണിൽ ഒരു കോൾ. കൂട്ടുകാരിയായ ഒരു ബ്ലോഗിണി!
ബ്ലോഗർ ആനന്ദതുന്ദുലിതഗാത്രനായി.
“എന്തു പറ്റി, ഇപ്പോൾ കാണാറേ ഇല്ലല്ലോ?” ബ്ലോഗിണി ചോദിച്ചു.
“എന്തു പറയാൻ മുടിഞ്ഞ തിരക്കല്ലേ...?” ബ്ലോഗർ പരിതപിച്ചു. “മനസ്സിൽ ആശയങ്ങൾ ഇല്ലാഞ്ഞല്ല, സമയം കിട്ടാത്ത കൊണ്ടാ.....”
“സമയം എന്നൊന്നില്ലല്ലോ, അതു നമ്മൾ ഉണ്ടാക്കുന്നതല്ലേ?” ബ്ലോഗിണി.
“ഉം... ഒരർത്ഥത്തിൽ ശരിയാണ്. നാലുപാടും നമ്മൾ കാണുന്നതും കേൾക്കുന്നതും പകർത്തി വച്ചാൽ മാത്രം മതി ഒരു നൂറു പോസ്റ്റുകൾ തികയ്ക്കാൻ.... ഞാൻ ശ്രമിക്കാം. എന്നെ ഓർത്തല്ലോ, വിളിച്ചല്ലോ...” ബ്ലോഗർ ഗദ്ഗദകണ്ഠനായി. കണ്ണിൽ നീർ പൊടിഞ്ഞു. നിശ്ശബ്ദതയുടെ നിമിഷങ്ങൾ....
പാവം ബ്ലോഗിണി.... തന്റെ ഹൃദയനൊമ്പരം അവളെ നിശ്ശബ്ദയാക്കിയല്ലോ... ബ്ലോഗർ ചിന്തിച്ചു.
“അല്ല.... എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്... സോറി... ഞാൻ വല്ലാതെ ഇമോഷണലായിപ്പോയി...”
വീണ്ടും നിശ്ശബ്ദത.
ബ്ലോഗർ ആകുലനായി. “ഹലോ.... ഹലോ...?” അയാൾ വിളിച്ചു.
നോ പ്രതികരണം.
ഫോൺ ചെവിയിൽ നിന്നെടുത്തു നോക്കി. റെഞ്ചുണ്ട്. പക്ഷെ കോൾ കട്ടായിരിക്കുന്നു.
അയാൾ ആ നമ്പറിൽ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.
കുറേ നേരം കഴിഞ്ഞാണ് ബ്ലോഗിണി എടുത്തത്.
“അയ്യോ.... ഞാൻ അയൺ ബോക്സ് കുത്തി ചൂടാകാൻ താമസിച്ചപ്പോൾ ഒന്നു വിളിച്ചെന്നേ ഉള്ളു.വേറെ വിശേഷമൊന്നുമില്ല! ”
ആഹാ, പഷ്ട്!
ബ്ലോഗർ ഒന്നു ചമ്മി.
എന്നാലും ബ്ലോഗർ അങ്ങോട്ടു വിളിച്ചതോടെ ബ്ലോഗിണിക്കു നാവിനു നീളം കൂടി. കത്തി നീണ്ടു.
“ഹമ്പടി ഭയങ്കരീ...” ബ്ലോഗർ ചിന്തിച്ചു.
അതിനിടെ ഭാര്യ എന്തോ വന്നു ചോദിച്ചു. “ശരി ശരി” എന്ന് അയാൾ മൂളി. അവൾ പോയി.
പിന്നെ വന്നു. അപ്പൊഴും കത്തി.
ഒടുവിൽ ബ്ലോഗർ ചോദിച്ചു “അല്ല... ഇത് ഞാൻ അങ്ങോട്ടു വിളിച്ച കോളല്ലേ..?”
“അതെ...”
“എന്നാപ്പിന്നെ വയ്ക്ക്വല്ലേ?”
കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും പറയും മുൻപ് ബ്ലോഗർ ഫോൺ വച്ചു.
പിൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ക്രോധമുഖിയായി ഭാര്യ.
ബ്ലോഗർക്കു ഗദ്ഗദം പിടിപെട്ടു. അയാൾ ചുമച്ചു.
“ആരാ വിളിച്ചത്?” ഭാര്യ ചോദിച്ചു.
“ഒരു ഫ്രണ്ടാ.... ബ്ലോഗിണി” അയാൾ സത്യം പറഞ്ഞു.
“എന്തു കിണി?”
“കിണിയല്ല. ഗിണി... ഗിണി... ബ്ലോഗിണി!”
ഭാര്യ മിഴിച്ചു നിന്നു.
“ഞാൻ കഴിഞ്ഞ ഒന്നരമാസമായി കഥകളൊന്നും എഴുതത്തതെന്താണെന്ന് വിളിച്ചു തിരക്കിയതാ കൂട്ടുകാരി” അയാൾ വിശദീകരിച്ചു.
ഭാര്യ പെട്ടെന്നുണ്ടായ ആവേഗത്തിൽ ബ്ലോഗറുടെ കഴുത്തിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു.
“മര്യാദയ്ക്ക് മാസമാസം കൃത്യമായി ഓരോ കഥയെഴുതി പോസ്റ്റ് ചെയ്തോളണം. അല്ലാതെ അതിന്റെ പേരിൽ ഇനി ഒരു കൂട്ടുകാരിണിക്കും ഫോണിൽ വിമ്മിഷ്ടപ്പെടാൻ ഇടവരുത്തരുത്. മനസ്സിലായോ?”
കഴുത്തു ഞെരിഞ്ഞ ബ്ലോഗർ കണ്ണു തുറിച്ചു; ഉമിനീരിറക്കി, മൂളി “ഉം മ് മ് മ്....!”
വാൽക്കഷണം: ഈ ബ്ലോഗർ ഞാൻ തന്നെയാണെങ്കിലും എന്നെ വിളിച്ച ബ്ലോഗിണി ഈ ബ്ലോഗിണി അല്ല. ഇതു സത്യം സത്യം സത്യം!
99 comments:
ഭാര്യ പെട്ടെന്നുണ്ടായ ആവേഗത്തിൽ ബ്ലോഗറുടെ കഴുത്തിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു.
“മര്യാദയ്ക്ക് മാസമാസം കൃത്യമായി ഓരോ കഥയെഴുതി പോസ്റ്റ് ചെയ്തോളണം. അല്ലാതെ അതിന്റെ പേരിൽ ഇനി ഒരു കൂട്ടുകാരിണിക്കും ഫോണിൽ വിമ്മിഷ്ടപ്പെടാൻ ഇടവരുത്തരുത്. മനസ്സിലായോ?”
അങ്ങനെ ചെയ്തില്ലെങ്കിലേ അത്ഭുതമുള്ളൂ ഡോക്റ്ററേ..
രസമായി.... നല്ല രസമായി...
ഹി..ഹി...അങ്ങനെ കട്ടേം പടവും എടുത്തു പോവല്ലേ..ഒരു വര്‍ഷത്തിനു ശേഷം നമ്മളും വന്നിട്ടുണ്ട് ട്ടോ..അതും ഒരു സ്വപ്നത്തിന്റെ ഫലം
"കിണി അല്ല ഗിണി... ഗിണി ....."
ഹ ഹ ഹ ... ചിരിച്ചു ,, അപ്പൊ മാസത്തില്‍ ഓരോ പോസ്റ്റ് ഇട്ടോളുട്ടോ..... മുടക്കണ്ട .
ഭാര്യ പെട്ടെന്നുണ്ടായ ആവേഗത്തിൽ ബ്ലോഗറുടെ കഴുത്തിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു.
“മര്യാദയ്ക്ക് മാസമാസം കൃത്യമായി ഓരോ കഥയെഴുതി പോസ്റ്റ് ചെയ്തോളണം. അല്ലാതെ അതിന്റെ പേരിൽ ഇനി ഒരു കൂട്ടുകാരിണിക്കും ഫോണിൽ വിമ്മിഷ്ടപ്പെടാൻ ഇടവരുത്തരുത്. മനസ്സിലായോ?”
എന്നാലും നിന്നെ സമ്മതിക്കണം!!ഇങനെ തുറ്ന്നെഴുതാന്‍ ചങ്കൂറ്റം കുറചൊന്നും പോരാ
ഹ..ഹ..ഹ... അതുകൊള്ളാം... ഇങ്ങനെവേണം ഭാര്യമാരായാല്‍
“അയ്യോ.... ഞാൻ അയൺ ബോക്സ് കുത്തി ചൂടാകാൻ താമസിച്ചപ്പോൾ ഒന്നു വിളിച്ചെന്നേ ഉള്ളു.
വേറെ വിശേഷമൊന്നുമില്ല! ”
ഇനീ വീണ്ടും പതിവ് തെറ്റിച്ചാല്‍"ഗിണി"അടുപ്പത്ത് അരിയിട്ട് അത് വേവുന്നത്‌വെര സമയമുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു വീണ്ടുംവിളിക്കാന്‍ സാധ്യത കാണുന്നു
ഫോണ്‍ നിരക്കുകള്‍ കുറച്ചിട്ടും ന്താ കാര്യം ല്ലേ...
രസകരായിരിയ്ക്കുണൂ ട്ടൊ..
അപ്പൊ അടുത്ത മാസം കാണാം ല്ലേ..?
ഹ ഹ അത് കൊള്ളാം അപ്പോള്‍ ഇനി വിളിപ്പിക്കരുത് എന്തേ?..
ഹഹ..അതു കലക്കി
പഷ്ട്..ലാക്കിട്ടറേ പഷ്ട്..
ഗിണി ഗിണി...മനസ്സിലായി...നന്നായിട്ടുണ്ട് കേട്ടോ..ചിരിച്ചു....
ഡോക്ടറുടെ കഴുത്ത് വേദനിച്ചാല്‍ എന്താ മാസാമാസം പോസ്റ്റ് വരുമല്ലോ...ചേച്ചിക്കൊരു നന്ദി :-)
കൊള്ളാം, കലക്കി
അപ്പോള്‍ അടുത്ത പോസ്റ്റ് എന്നാ ?
“മര്യാദയ്ക്ക് മാസമാസം കൃത്യമായി ഓരോ കഥയെഴുതി പോസ്റ്റ് ചെയ്തോളണം. അല്ലാതെ അതിന്റെ പേരിൽ ഇനി ഒരു കൂട്ടുകാരിണിക്കും ഫോണിൽ വിമ്മിഷ്ടപ്പെടാൻ ഇടവരുത്തരുത്. മനസ്സിലായോ?”.......കുടുംബകലഹം ഒഴിവാക്കാന്‍ അതേ നിര്‍വാഹമുള്ളൂ ....മുടങ്ങാതെ പോസ്റ്റുകള്‍ പോരട്ടെ
ഭാര്യകാരണം ബൂലോഗം വീണ്ടും ഉഷാറാകും..!
ബ്ലോഗിണീന്നു പറയുന്നത് ആൺ സ്വരൂപമാണെന്ന് നല്ലപാതിയെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാമായിരുന്നില്ലേ... ;(
അപ്പോള്‍ ഒരു മാസം ഒരു പോസ്റ്റ് മാത്രം പോര കേട്ടോ
അപ്പൊ ഇനി എല്ലാ മാസവും ഓരോ കഥ :)
അത് തന്നെയാ എനിക്കും പറയാനുള്ളത്,,, ഇനിയും വിളിക്കാനിടവരുത്തരുത്,,,
വാൽക്കഷണം: ഈ ബ്ലോഗർ ഞാൻ തന്നെയാണെങ്കിലും എന്നെ വിളിച്ച ബ്ലോഗിണി ഈ ബ്ലോഗിണി അല്ല. ഇതു സത്യം സത്യം സത്യം!
കൊള്ളാം... അടുത്ത പോസ്റ്റ് ഒക്ടേബർ അവസാനം കാണം അല്ലേ.....
മാസത്തില്‍ ഓരു പോസ്റ്റെങ്കിലും ഇട്ടോളണം. കഴുത്തില്‍ കുത്തിപിടിക്കാന്‍ ഇട വരുത്തരുത്.
ഗിണി ഗിണി ബ്ലോഗിണി...എനികിഷ്ട്ടയിട്ടോ..ഒരുപാട്..കഥ വായിച്ചപ്പോള്‍ ആ സീനുകള്‍ മനസ്സില്‍ വന്നു.. ചിരിച്ചു നന്നായി തന്നെ..
ഞാനും വിചാരിച്ചു ഈ ഡോക്ടര്‍ എവിടെ പോയീന്ന്...
കിണി, ഗിണി, ..ഭിണി അല്ലല്ലോ... :) നല്ല ടൈറ്റിൽ അത് കലക്കി.
അമ്പടാ ഭയങ്കരൻ ബ്ലോഗറെ!
കഴുത്തിനു കുത്തിപ്പിടിച്ചിട്ട് വിട്ടുവല്ലോ ഭാഗ്യം.....
ഇനി കൃത്യമായി പോസ്റ്റിടാതെ എങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു കൂടും എന്ന് വല്ല നിശ്ചയവുമുണ്ടോ?
അപ്പോ എന്തു കിട്ടിയാലും എഴുതും അല്ലേ? മിടുക്കൻ......നിര നിരയായി ലക്ഷണമൊത്ത പോസ്റ്റുകൾ വരട്ടെ...അഭിനന്ദനങ്ങൾ.
ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ഹ ചിരിച്ച് ഊപ്പാട് വന്നു.. സൂപ്പർ.....
കണക്കായി പോയി. ഈയിടെ എഴുത്തൊന്നും കാണുന്നില്ലല്ലൊ എന്നു വച്ച് ആരെ കൊണ്ടെങ്കിലും വിളിപ്പിക്കാ‍നിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍.
ഗിണി ഗിണി ഗിണി ഗിണി...
അപ്പൊ ഇനി ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കാണാലോല്ലേ?
എന്റെ പറമ്പില് വിത്തിട്ടിട്ടു കുറെ കാലായി ... ഇപ്പൊ സുക്കര്‍ബര്‍ഗിന്റെ വയലില്‍ പാട്ടത്തിനാ കൃഷി ...
അപ്പോള്‍ ഒന്നരമാസം കഴിഞ്ഞ് പോസ്റ്റൊന്നും കാണാതെ അവള്‍ വിളിച്ചു, അല്ലേ? ഇനി ഒരുമാസം കഴിഞ്ഞ് ഭാര്യ വീട്ടിലുള്ള സമയം പറയണം, ഒന്ന് വിളിക്കാനാ. അപ്പോള്‍ ഭാര്യാവിരട്ട് കൊണ്ടെങ്കിലും രണ്ടാഴ്ച കൂടുമ്പോള്‍ ഒരു പോസ്റ്റ് വായിക്കാന്‍ തരപ്പെടുകയാണെങ്കിലോ...?
ജിങ്കി ജിഗാ....
(നന്നായി എഴുതീട്ടോ..)
super eni sajeevamakille
അപ്പോള്‍ ബ്ലോഗിണീമാര്‍ വിളിച്ചാലേ ഫോണെടുക്കൂ അല്ലേ.. നമ്മളൊക്കെ വിളിച്ചാല്‍ താങ്കള്‍ വിളിച്ച ആള്‍ ഇപ്പോള്‍ ലൈനിലില്ല. ദയവായി അല്പസമയം കഴിഞ്ഞ് വിളിക്കൂ.. അതല്ലെങ്കില്‍ മനോ ഞാനിപ്പോള്‍ അപാരമായ ബിസിയാട്ടോ എന്നൊക്കെ. ബ്ലോഗിണി വിളിച്ചാല്‍ തിരിച്ചു വിളി മഹാ മേളം.. ശരിയാക്കിത്തരാം. ഇനി എന്റെ അനോണി നമ്പറില്‍ നിന്നും ബ്ലോഗിണിയുടെ ശബ്ദത്തില്‍ അന്ന് അയേണ്‍ ബോക്സ് കുത്തിവെച്ചിട്ട് വിളിച്ചപോലെ ഇനിയും വിളിക്കാട്ടാ :):)
ബ്ലോഗ് പറമ്പിൽ സ്ഥലം പാട്ടത്തിനെടുത്ത്,...എത്രയോ കൊത്തുകിളക്കാരും, പാ‍ട്ടക്കുടിയാന്മാരും ബ്ലോഗ് പറമ്പിൽ അപ്രത്യക്ഷരാകുന്നു. ഗൂഗിളമ്മച്ചി ഇതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്തതേ ഇല്ല.
...സൂപ്പര്‍... ഇത് ഒരു തോട്ടം തന്നെ അല്ലെ... ഇനിയും മണികള്‍ വരട്ടെ.. ഗിണികള്‍ വിളിക്കട്ടെ... കഥകള്‍ വിരിയട്ടെ
വല്ല അനോണി ബ്ലോഗിണീമാവും.. ഇനി ഗ്യാപ് വേണ്ടാട്ടാ..
ആസ്വദിച്ചു വായിച്ചു.രസകരം.ടെന്‍ഷന്‍ കുറക്കാനുള്ള ഡോക്ടറുടെ ഒറ്റമൂലിപ്രയോഗം.
ഹ്ഹ...ഇനി ബ്ലോഗിന്റെ പെരുമഴ ആയിരിക്കും...ല്ല...അസ്പത്രീല്‍ ഇനി പോണില്ലേ..ഹി :)
ശാലിനി എന്റെ കൂട്ട്കാരി ..അല്ല ബ്ലോഗിനി എന്റെ കൂട്ടുകാരി....ഒരു മാസം ആയാല്‍ പോസ്റ്റ് അറിയാതെ വന്നോളും ടാകിടരെ...
ചെറിയ കാര്യങ്ങള്‍ പോലും സൂക്ഷ്മം ആയി അവതരിപ്പിക്കുന്ന
ഈ എഴുത്ത് അസൂയാവഹം...
"രൂപത്തില്‍ ലക്ഷ്മിയും..ഭാര്യാ..ആ..".
ചിരി ലേഹ്യം കുറെ ഔണ്‍സ് കഴിച്ചു കേട്ടോ...നന്ദി...
എസ്.എം.സാദിഖ്
ആദ്യകമന്റിനു നന്ദി!
എറക്കാടൻ
എവിടാരുന്നനിയാ?
അപ്പോ ഇനി വൈകിക്കണ്ട.
പൊരട്ടെ, വെടിഗുണ്ടുകൾ!
യൂനുസ്
മാസാമാസം മുറയായി വരും!
നചികേതസ്
സമ്മതിച്ചല്ലോ. മതിമതി. അതുമതി!
ഷബീർ
ഭാര്യമാരോ...? ഹ...ഹതാര്!?
ദേ തിരിച്ചിലാനേ, എന്നെ ചുറ്റിക്കരുത്!
ഇടശ്ശേരിക്കാരൻ
ദാണ്ടെ അടുത്തത്.
അരിവച്ച് കുടുംബം കുട്ടിച്ചോറാക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കൂല!
വർഷിണി
ഉം. ഫോൺ നിരക്കുകൾ....
ശരി ശരി!
ആചാര്യൻ
ഇല്ല വിളിപ്പിക്കൂലാ...!
മുനീർ
സന്തോഷം!
യൂസുഫ്പ
എവിടാ?
നമ്മളിലാരാ മുങ്ങൽ വിദഗ്ധൻ?
തൂവലാൻ
അതുമതി. തൂവൽ സ്പർശം മതി!
ഒരു ദുബായിക്കാരൻ
ചേച്ചിയോടു പറയാം!
ഷാജി വർഗീസ്
അടുത്ത പോസ്റ്റ് അടുത്ത മാസം!
കൊച്ചുമോൾ
അപ്പോ അങ്ങനെതന്നെ!
കുഞ്ഞൻ
ഉം.... ഭാര്യ നീണാൾ വാഴട്ടെ.
(വിളിച്ചത് ഒറിജിനൽ ഫീമെയ്‌ൽ ബ്ലോഗർ തന്നെ! ആൾ ഇവിടൊക്കെത്തന്നെയുണ്ട്!)
പഞ്ചാരക്കുട്ടൻ
പഞ്ചാരേ!
ഉം. നോക്കട്ടെ, നോക്കട്ടെ!
വേദവ്യാസൻ
ഓക്കെയോക്കെയോക്കെയോക്കേ!
മിനി ടീച്ചർ
ടീച്ചർ പറഞ്ഞാൽ അതിനപ്പുറമില്ല!
അനോണിമസ്
എന്നാണോ എന്തോ... കാണണം...!
കേരളദാസനുണ്ണി
ഇല്ല മാഷേ ഇല്ല!
ഏകലവ്യ
അപ്പോ നുമ്മ ഹേപ്പി!
കുമാരൻ
ഭിണി എന്നു വച്ചാ എന്തുവാ?
ആ....!
എച്ച്മുക്കുട്ടി
നിരനിരയായൊന്നും വന്നില്ലെങ്കിലും മാസത്തിൽ ഒന്നെങ്കിലും വരുത്താൻ കഴിഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു!
കണ്ണൻ
എന്താ കഥ!
ചേപ്പാട് കാരന് ഊപ്പാട് വന്നു!
പ്രഭ
ആരെക്കൊണ്ടെങ്കിലും വിളിപ്പിക്കാൻ.... അല്ലേ?
മനസ്സിലായി ചേച്ചീ... എനിക്കെല്ലാം മനസ്സിലായി!
നിഷ
എവിടായാലും കൃഷി നടക്കട്ടെ!
പക്ഷേ നല്ലരിച്ചോറു തിന്നുന്ന രുചി, ഗോതമ്പുണ്ടയ്ക്കുണ്ടോ?
സോണി
അമ്മാ... തായേ... ചേച്ചീ... അനിയത്തീ... ആരായാലും വേണ്ടില്ല, ചതിക്കരുത്!
എനിക്ക് ബി.പി.ഉള്ളതാ!
അഭിഷേക്
സജീവേട്ടൻ ആകണം!
മനോരാജ്
രാജാക്കന്മാർക്കൊക്കെ എന്തും ആവാലോ...
നുമ്മ പാവങ്ങടെ മെക്കിട്ട് കേറ്‌! കേറ്‌!
കലി
ഉടൻ പ്രതീക്ഷിപ്പിൻ....
തോട്ടത്തിൽ വിരിഞ്ഞ ഗഥഗൾ!
കാർന്നോര്
തൂലികാനാമം വച്ച് വേണമെങ്കിൽ അനോണി എന്നു പറയാം.
എന്നാൽ ഒറിജിനൽ പേര് പ്രൊഫൈലിൽ വച്ചിട്ടുണ്ട്.
പ്രദീപ് കുമാർ
‘ഒറ്റമൂലീ സദാമൂലീ ടെൻഷ മൂലച്ഛേദിനീ’ എന്നാണല്ലോ പഴമൊഴി!
ഇപ്പോൾ കണ്ടു. ഉടനെത്തി. വായിച്ചു. രസിച്ചു. അപ്പോൾ ഇനി ആഴ്ചതോറും പോസ്റ്റുകൾ വരുമല്ലോ, അല്ലേ? കഴുത്തിനു പിടിയ്ക്കാൻ നമ്മക്ക് ആളൊന്നുമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് നമ്മ എഴുത്ത് നിർത്തിയാൽ നിന്നതു തന്നെ!
ജയന്‍ നമ്പര്‍ ഇവിടൊന്നിടുമോ ... ഇതുപോലൊന്ന് വിളിക്കാന്‍ തോന്നിയാലോ ആര്‍ക്കേലും......
എനിക്കത്ര ര്സിച്ചില്ല..! എന്റെ ആസ്വാദനത്തിന്‍റെ കുഴപ്പമാവാം ..!!
ഇനിയും കഴുത്തിനു പിടിക്കാൻ ഇടകൊടുക്കാതെ മുടങ്ങാതെ പോസ്റ്റുകൾ ഇട്ടോളു....
രസായിട്ടുണ്ട് ട്ടോ .
അപ്പോള്‍ ഇനി പോസ്റ്റുകള്‍ പോന്നോട്ടെ
“ബ്ലോഗ് പുഴുങ്ങിയാൽ ചോറാവുമോ?”
“കമന്റൊഴിച്ചാൽ കറിയാവുമോ?”
അതു പിന്നെ നേരല്ലേ?
പക്ഷെ ഞാന്‍ വിളിച്ചത് കുഴമ്പിന്റെ പേര് ചോദിക്കാനല്ലാരുന്നോ വൈദ്യരേ?
വൈദ്യര് ബ്ലോഗും ബ്ലോഗ്‌മീറ്റുമെല്ലാം പറഞ്ഞെങ്കിലും
കുഴമ്പിന്റെ പേര് ഒട്ട് പറഞ്ഞുമില്ല.ഇനിയിപ്പോ അറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ മാത്രം പറഞ്ഞാല്‍ മതീന്ന് കരുതീട്ടായിരുന്നോ?
എന്നാലും വൈദ്യര് അപാരകത്തിയാണേ!!
വിളിച്ചവര്‍ ആരാണെന്ന് അറിഞ്ഞാല്‍ ഇനി കഥ യേ എഴുതേണ്ടേ എന്ന് പറഞ്ഞു കഥ കഴിച്ചേനെ ..ആ ഭീകരാക്രമണത്തിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുക്കാന്‍ ബോംബിണികള്‍ ആരും വന്നില്ല അല്ലേ? ചൂടാക്കാന്‍ തേപ്പു പെട്ടികളുടെ ജീവിതം ഇനിയും ബാക്കി കിടക്കെ കഥകള്‍ക്കും കഴുത്തില്‍ പിടുത്തത്തിനും ഡോക്റ്റര്‍ക്ക്‌ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടാകാതെ ബ്ലോഗുംമൂല ഗണപതി കാത്തുരക്ഷിക്കട്ടെ ..
ഈ ബ്ലൊഗ്ഗ് ചോറും,കമന്റുചാറൂം കൂടിയുണ്ടപ്പോൾ വയറ് നിറഞ്ഞു കേട്ടൊ വൈദ്യരേ
എന്നാലും ഇതേതെണ്ടപ്പാ ഞാനറിയാത്ത ഒരു ബ്ലോഗിണി..?
രസകരമായി കുറിപ്പ്. പിന്നെ, ഇടക്കിടക്ക് എഴുതുക, എന്തിനാ കുടുംബകലഹം ഉണ്ടാക്കുന്നത്?
uvva....uvva...... Dr saare... Pranaamam..
കുറിപ്പ് രസകരമായീ ട്ടോ...
അപ്പോ, ഇനി അടുത്ത മാസം കാണാം ല്ലേ....?
ഗിണി ഗിണി ബ്ലോഗിണി.
ആരവള്‍..പേര് സഭയുടെ മേശ പുറത്തു വൈക്കൂ
പ്രിയ ബ്ലോഗരുടെ ജീവിതം കുട്ടി ചോറാക്കിയ ഭീകരി
നിനക്ക് മാപ്പില്ല
നര്‍മം കലക്കി..
രസമായി എഴുതി..
പോരട്ടെ ഇനിയും..
തലയില്‍ നിറച്ചു ആശയങ്ങളുമായി നടക്കുന്ന ബ്ലോഗറു ചേട്ടാ..
ആശംസകള്‍
വേറൊന്നും വിശ്വസിച്ചില്ലെങ്കിലും ആ വാൽക്കഷണം വിശ്വസിച്ചുട്ടോ :)
kalakki etta...
സ്പൈഡി
ഹ! ഹ!
ആസ്പത്രിക്കകത്താ ഇപ്പോ 24 മണിക്കൂറും.
ഇതെഴുതിയതും അതിനകത്തിരുന്നാ!
എന്റെ ലോകം
ഞാൻ വീണു!
“രൂപത്തിൽ യക്ഷിയും ഭാര്യാ...ആ...” എന്നു പാടാനാവില്ലല്ലോ!
ഇ.എ.സജിം തട്ടത്തുമല
ഇല്ല.
ആഴ്ചതോറും ഇടാനുള്ള ആമ്പിയർ ഇല്ല!
പ്രയാൺ ചേച്ചി
അതുവേണോ ചേച്ചീ...!?
ഞാൻ മെയിലിൽ അയച്ചു തന്നാൽ പൊരേ?
മജീദ് അല്ലൂർ
എന്തുചെയ്യാം.
എന്നെക്കൊണ്ടു കഴിയുന്നതല്ലേ എനിക്കു പറ്റൂ...
ക്ഷമിക്കൂ.
അലി
ഉവ്വ്.
അതാ തീരുമാനം.
ചെറുവാടി
പോരും, പോരും!
മാണിക്യം ചേച്ചി
ഉവ്വുവ്വ്.... ചികിത്സക്കു വരാം എന്നു പറഞ്ഞ്, എന്നെക്കൊണ്ട് പേവാർഡും ബുക്ക് ചെയ്യിച്ച് മുങ്ങിയ ടീമാ....!
നടക്കട്ടെ, നടക്കട്ടെ!
ബിലാത്തിച്ചേട്ടൻ
ഹേയ്!
എല്ലാരും അറിയുന്ന ബ്ലോഗിണി തന്നെ!
പാവം എന്നെ ഒന്നു പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാൻ വിളിച്ചതാ. എഴുതി വന്നപ്പോ ഇങ്ങനെ ആയിപ്പോയി എന്നേ ഉള്ളൂ!
ശ്രീനാഥൻ
ഹ!!
കലഹം പലവിധമുലകിൽ സുലഭം.
പൊന്മളക്കാരൻ
തിരിച്ചും പ്രമാണം!
കുഞ്ഞൂസ് ചേച്ചി
ഉം.
ആ പ്രത്യാശയിലാണ്.
ഇന്ദു
അത് ഭീകരിയൊന്നുമല്ല.
ഞാൻ അങ്ങനെയാക്കിയതാ.
ബ്ലോഗിണി പൊറുക്കണേ!
ലിപി രഞ്ജു
ഹോ! ഒരാളെങ്കിലും വിശ്വസിച്ചല്ലോ!
നന്ദി ലിപീ.... ഒരായിരം നന്ദി!!
(കട: അയാൾ കഥയെഴുതുകയാണ്)
സംഗീത
സന്തോഷം അനിയത്തീ.
വായനയ്ക്കും കമന്റുകൾക്കും എല്ലാവർക്കും നന്ദി!
“മര്യാദയ്ക്ക് മാസമാസം കൃത്യമായി ഓരോ കഥയെഴുതി പോസ്റ്റ് ചെയ്തോളണം. അല്ലാതെ അതിന്റെ പേരിൽ ഇനി ഒരു കൂട്ടുകാരിണിക്കും ഫോണിൽ വിമ്മിഷ്ടപ്പെടാൻ ഇടവരുത്തരുത്. മനസ്സിലായോ?”
എന്നിട്ട് കഥയെവിടെ....
ഇനി നമ്മള്‍ ബ്ലോഗന്മാര്‍ കുത്തിനു പിടിക്കേണ്ടി വരുമെന്നാ തോന്നണേ!!!
എന്നെയും ഏതെങ്കിലും ബ്ലോഗിണി ഒന്ന് വിളിക്കൂ....എന്നിട്ട് വേണം ഒരു പോസ്റ്റിടാന്‍...ഇപ്പോ നാലു മാസം ആവുന്നു!!!
kalakkotto :)
@@
ബ്ലോഗുനിമിത്തം പോസ്റ്റ്‌നിമിത്തം
കലഹം പലവിധമുലകില്‍ സുലഭം.
ഹഹഹാ.. വൈദ്യരേ കലക്കി !
>> “ഉം... ഒരർത്ഥത്തിൽ ശരിയാണ്. നാലുപാടും നമ്മൾ കാണുന്നതും കേൾക്കുന്നതും പകർത്തി വച്ചാൽ മാത്രം മതി ഒരു നൂറു പോസ്റ്റുകൾ തികയ്ക്കാൻ.... ഞാൻ ശ്രമിക്കാം. എന്നെ ഓർത്തല്ലോ, വിളിച്ചല്ലോ...” ബ്ലോഗർ ഗദ്ഗദകണ്ഠനായി. കണ്ണിൽ നീർ പൊടിഞ്ഞു. നിശ്ശബ്ദതയുടെ നിമിഷങ്ങൾ.... <<
ഈ ഭാഗം ജോര്‍ ജോര്‍ !
**
@
ചാണ്ടിച്ചന്‍ :
>> എന്നെയും ഏതെങ്കിലും ബ്ലോഗിണി ഒന്ന് വിളിക്കൂ....എന്നിട്ട് വേണം ഒരു പോസ്റ്റിടാന്‍...ഇപ്പോ നാലു മാസം ആവുന്നു! <<
അപ്പൊ ഒരഞ്ചുമാസംകൂടി കാത്തിരുന്നാ മതീലോ.!
ഹ ഹ !!! അതു കലക്കി.
വീട്ടിൽ ഇപ്പോൾ ചിരവത്തടി ഇല്ല അല്ലെ?
ചിരവ മാറി കോക്കനട്ട് സ്ക്രേപ്പർ വന്നതൊണ്ട് ഈ പോസ്റ്റിടാൻ ആളു ബാക്കിയുണ്ടായി. ;)
ഉം,നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ.
ഞാനും ഒന്നുരണ്ട് മാസമായി ബൂലോഗത്തുനിന്നു മാറിനിന്നിട്ട്. ഒരു ബ്ലോഗറും ബ്ലോഗിണിയും വിളിച്ചില്ല, എന്നാ ഒരു പോസ്റ്റ് ഇടായിരുന്നു.
അമ്പടി രാഗിണീ..അല്ല ബ്ലോഗിണീ..ഹഹ
kollaoo dr sir...... appol kallamm parayanum areyamm allee...?nannayettu undu..
കൊള്ളാം, കലക്കി............!!
:)
എന്തായാലും ഫാര്യ കൊള്ളാലോ.
രസിപ്പിച്ചു.
അപ്പോ ഇനി ഒരു മാസം മിനിമം ഒരു കഥയെങ്കിലും പ്രതീക്ഷിക്കാം അല്ലേ ഡോക്ടര്‍..?
Supeeeer..... Supeeeer post......
ചാണ്ടിച്ചന്‍,
ഇതു പിന്നെന്തുവാ?
ബ്ലോഗിണി വിളിച്ചു എന്നതൊഴിച്ച് ബാക്കിയെല്ലാം കഥ തന്നെയാ!
വണ്ടിപ്രാന്തൻ
സന്തോഷം, പ്രാന്തനനിയാ!
കണ്ണൂരാന്‍
ഗുരുവായതുകൊണ്ടാണോ,ചാണ്ടിക്കിട്ട് പണി കൊടുത്തത്?
അനില്‍@ബ്ലോഗ്
ഡാങ്ക്സ്!
എഴുത്തുകാരി
വിളിക്കും, വിളിക്കും ചേച്ചീ!
നമ്പർ പബ്ലിഷ് ചെയ്യ്!
സുഗന്ധി
രാഗിണിയല്ല; രേണുക!
ഓർമ്മയില്ലേ? നമ്മടെ ആ പണ്ടത്തെ...?
അനിത ഹരികുമാർ
കള്ളം പറഞ്ഞതാണെന്നു മനസ്സിലായോ!
ശ്ശോ!
പാറമ്മൽ
സന്തോഷം.
പട്ടേപ്പാടം റാംജി
ഫാര്യ ഫയങ്കര സ്നേഹമുള്ളവളാ...
അതാ...!
അജിത്ത് മാഷ്
ഉം. മിനി മം!
ഓർമ്മകൾ
നന്ദി.
എല്ലാ സുഹൃത്തുക്കൾക്കും നന്ദി!
എന്തോ. വായിച്ചിട്ട് ഒട്ടും വിശ്വാസം വരുന്നില്ല. തുടക്കം മുതല്‍ ഒടുക്കം വരെ ഒന്നും.
നുണയായിരുന്നെങ്കിലും കേള്‍ക്കാന്‍ രസണ്ടായിരുന്നു.
അപ്പോ ഈ ഡോക്ടരല്ലേ ആ ഡോക്ടർ..? മാസത്തിൽ രണ്ടു പോസ്റ്റെങ്കിലും ഇടണം എന്നു സകല ബ്ലോഗർക്കും കുറിപ്പടിയെഴുതിയ ആ ഡോക്ടർ?
അപ്പോ കഴുത്തിനു കുത്തിപ്പിടിച്ചില്ലെങ്കിലേ അത്ഭുതമുള്ളൂ.
(എല്ലാവർക്കും ഇത്തരം നല്ല ഭാര്യമാരുണ്ടാവട്ടെ! ബ്ലോഗുലകം സജീവമായിരിക്കുമല്ലോ)
അപ്പൊ ഡോക്ടര്‍ കൊതിച്ചതും,ഭാര്യ കല്‍പ്പിച്ചതും ഒന്നായി അല്ലേ?
വളരെ രസകരമായ പോസ്റ്റ്.
ഇനി ഇത്തരം വിഷമതകള്‍ അനുഭവിക്കുന്നവര്‍ക്കിതൊരു പാഠമായല്ലോ..!
"കാര്യേഷു മന്ത്രീ
കരണേഷു ദാസീ--"
അപ്പൊ കരണത്തു തന്നെ ദാസി തന്നു അല്ലെ :)
ബ്ലോഗര്‍മാരുടെ ഓരോരോ കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ .വീട്ടുകാര്‍ക്കിതുവല്ലതുമറിയണോ ;)
അപ്പൊ ഇനി എല്ലാ മാസവും....... :)
ഹിഹിഹി....അത് കലക്കി...:)
ഹ്ഹാഹ് ബ്ലോഗിണി കാരണം അപ്പോള്‍ മാസാ മാസം പോസ്റ്റാലോ ഓരോന്ന്
എന്ത് ചെയ്യാം ബ്ലോഗ്ഗെരുടെ വേദന മറ്റൊരു ബ്ലോഗ്ഗെറിനല്ലേ അറിയൂ ....
നന്നായ് എഴുതി ആശംസകള്‍
:) ഹഹ
അങ്ങിനെ പോസ്റ്റെഴുതാന്‍ ഓരോ കാരണമായി. ഇതുപോലെ ഓരോ ബ്ലോഗന്മാരും തിരിച്ച് എഴുതാതിരിക്കുന്ന ബ്ലോഗിണിമാരെ വിളിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍.....അവരും സജ്ജീവമാകുകില്ലേ?
രസായിട്ട്ണ്ട് ...
ഏറ്റവുമധികം അപഹാസ്യരാകുന്ന, അക്ഷരവൈരികളായി ചിത്രീകരിയ്ക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ജനവിഭാഗമാണു ബ്ളൊഗർമാരുടെ ഭാര്യമാർ! ഇതാ വീണ്ടും ഭാര്യ കൂടി ഈ പോസ്റ്റിലൂടെ ബലിയാടാകുന്നു. പ്രതികരിയ്ക്കുക ശ്രീമതിമാരെ! (ഒരു പക്ഷേ, ആദ്യം ഈ പോസ്റ്റ് വായിച്ച് നോക്കി, പബ്ലിഷ് ചെയ്യണമെങ്കിൽ ഒരു സാരി വാങ്ങി തരണമെന്ന് പറഞ്ഞു, ഡോക്ടറുടെ കുത്തിനു പിടിച്ചിട്ടൂണ്ടെങ്കിൽ പോലും, ത്യാഗം ത്യാഗം തന്നെ...)
കുറെ നാള്‍ കൂടി വളരെ രസകരമായ ഒരു പോസ്റ്റു വായിച്ചു .നന്ദി .
എല്ലായിടത്തുമുണ്ടല്ലേ പശ്നങ്ങൾ. ആഴ്ചയിലൊരിക്കൽ മാത്രം വീട്ടിൽ പോയിരുന്ന ഞാൻ ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം കഴിഞ്ഞാലും മുൻപ് വലിയ കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു.ബ്ലോഗാൻ തുടങ്ങിയതിനു ശേഷം എനിക്കിപ്പം ഒരാഴ്ചക്കപ്പുറം ഒരു മണിക്കൂർ അധികം പരോൾ അനുവദിക്കുന്നില്ല.കാരണം ബ്ലോഗ്! ഗ്ലോബും ഒലക്കയും കൊണ്ട് നടന്നാൽ പോര.വീടും നോക്കണം എന്ന് കൽ‌പ്പന!
അല്ലാ എനിക്കൊരു സംശയം, പ്രതിദിനപരിപാടികളിലെ പല കൃത്യനിഷ്ഠകൾക്കും ഇങ്ങനെ കഴുത്തിനുപിടുത്തം നടക്കുന്നുണ്ടോ സാറേ? ഇനി സ്ഥിരമായി മാസത്തിലൊരെണ്ണം വായിക്കാൻ കിട്ടും, അല്ലേ?
കൊച്ചുകൊച്ചീച്ചി
വിശ്വസിക്കല്ല്‌, വിശ്വസിക്കല്ല്‌!!
എല്ലാം നുണയാ!
മുകിൽ
ഹ!
കുറിപ്പടി മറ്റുള്ളവർക്കാ!
വൈദ്യർക്കല്ല!!
മെയ് ഫ്ലവേഴ്സ്
ഉം.
ഞാനിപ്പോൾ തൃപ്പൂണിത്തുറയിലാ.
വീട്ടിൽ ചെന്ന് ഉള്ളതു വാങ്ങി ചുരുളാം!
ഇൻഡ്യ ഹെറിറ്റേജ്
കരണേഷു ദാസീ! ഹ! ഹ!!
“ഭർത്തൃ കരണയോസ്തൃതീയ!”
എന്നാണല്ലോ സർ, പാണിനി പരഞ്ഞിരിക്കുന്നത്!
ജീവി കരിവേള്ളൂർ
അതെയതെ.
വീട്ടുകാർ ഇതൊന്നും അറിയുന്നില്ല!
അവരോടു പൊറുക്കേണമേ!
നൌഷു
ഉം.
എന്നാ ആഗ്രഹം.
പാപ്പാത്തി
ഡാങ്ക്സ്!
കൊമ്പൻ
ബ്ലോഗിണ്യായ നമ:!
അനീഷ് പുതുവലിൽ
അതെ.
അഖില മലയാള ബ്ലോഗർമാരേ സംഘടിക്കുവിൻ!
നാൻസ്
ബ്ലോഗന്മാരെല്ലാം ബ്ലോഗിണിമാരെ വിളിക്കണോ!? ഒന്നു ശ്രമിച്ച് നോക്കിയിട്ട് അറിയിക്കണേ!
ഇസ്മയിൽ കുറുമ്പടി
സന്തോഷം.
ബിജു ഡേവിസ്
ത്യാഗിണികളായ ഭാര്യമാരേ, കടന്നു വരൂ!
ബിജു ഡേവിസിനെ അനുഗ്രഹിക്കൂ!
ആഫ്രിക്കൻ മല്ലു
അയാം ഹാപ്പീ,ഡാ!
വിധു ചോപ്ര
അതെ ഗ്ലോബ്.. ഗ്ലോബ്!
ഇതൊരു അന്താരാഷ്ട്രപ്രശ്നമാണ്!
വി.എ.
ഓ, എന്നാ പറയാനാ...
പടച്ചോൻ സഹായിച്ച് ആഴ്ചയിൽ ഒരു ദിവസമേ വീട്ടിൽ നിൽക്കേണ്ടി വരുന്നുള്ളൂ. ഇല്ലെങ്കിൽ കാണാരുന്നു!
എല്ലാവർക്കും നന്ദി!
"
“ഭർത്തൃ കരണയോസ്തൃതീയ!”
എന്നാണല്ലോ സർ, പാണിനി പരഞ്ഞിരിക്കുന്നത്!"
അപ്പൊ മൂന്നാമത്തെ അടി മാത്രമെ കരണത്തു കിട്ടിയുള്ളു അല്ലെ ഭാഗ്യവാന്‍
വരാം‌ന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ചേട്ടൻ വരാതിരിക്കരുത്...
വരാതിരുന്നാലോ, ഞങ്ങടെ പരാതി തീരൂല്ല...
ഒരു ബ്ലോഗ്ഗറുടെ പ്രാരാബ്ധങ്ങള്‍ ആരറിയാന്‍ അല്ലേ?
എന്തായാലും ബ്ലോഗ് പറമ്പില് കൃഷി നടന്നില്ലെന്കില്‍ ബ്ലോഗ്ഗെര്‍ക്ക് മാത്രമല്ല കുടുംബത്തിനും അപകടമാണെന്ന് ഇപ്പോള്‍ മനസ്സിലായി....
ഇങ്ങനെ പോയാല്‍ ബ്ലോഗന്‍'സ് പോണ്ടാട്ടിയും ബ്ലോഗ് മേടിക്കുമല്ലോ. :)
ശരി.. എല്ലാം സമ്മതിച്ചു തന്നിരിക്കുന്നു.. ഒരു സംശയം.. കഴുത്തില്‍ നിന്നും പിടളിയുളുക്കിനു കെട്ടുന്ന ആ സുന എടുത്തു മാറ്റിയോ?
മാഷേ.. കിടലന്‍ പോസ്റ്റു കേട്ടോ... ആശംസകള്‍..
പുതിയ പോസ്റ്റിടുമ്പോള്‍ ഒരു മെയില്‍ നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ തരുമോ.. മിസ്സാവാതെ വരാമല്ലോ.. ബോഗന്‍ പറഞ്ഞ പോലെ ഇല്ലെങ്കിലും സ്വല്‍പ്പം തിരകുണ്ടേ..:))
ഇപ്പൊ വായിക്കുന്നത് മൊത്തം ബ്ലോഗിണിക്കഥകളാണല്ലോ ? സീസൺ ആണോ ?
ഇൻഡ്യ ഹെറിറ്റേജ്
സാറേ!
കിട്ടിയതും കൊണ്ടു സ്വസ്ഥനായി ഇരിക്കുന്നു. എന്നെ കൊല്ലല്ലേ!
ചിതൽ
വരും..., വരണം...., വന്നേക്കാം...!
നാരദൻ
കേരളത്തിന്റെ രക്ഷ കൃഷിയിലൂടെ എന്നല്ലേ!?
ഇമ്മക്കൊന്നു ശ്രമിച്ചു നോക്കാന്നേ!
ഏറനാടൻ
ഉവ്വ്.
അഖിലകേരള ബ്ലോഗർ പൊണ്ടാട്ടി സംഘടന ഉടൻ വരും എന്ന് ഫീഷണിയുണ്ട്!
ആസാദ്
മെയിൽ ഐ.ഡി ഒന്നു തന്നാൽ മതി.
ബാക്കി ഞാനേറ്റു!
പഥികൻ
അതെന്തു പറ്റി!?
ഒരുപാടായോ സംഗതി?
വായനയ്ക്കും അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും എല്ലാവർക്കും നന്ദി!
ഹ ഹ ഹ :)
ഡോക്ടറേ..യ്, എല്ലാ കാര്യവും ഇങ്ങിനെ തന്നെയാണോ.? പെന്നുംബിള്ള കഴുത്തിന് പിടിച്ചാൽ മാത്രമേ ചെയ്യുകയുള്ളോ..? :)
ഞാന്‍ ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് ആദ്യമാണ് വരുന്നത് . നല്ല ചികിത്സ തന്നെ കിട്ടി ..... നന്നായി എഴുതി .. ഇനിയും വരാം ... ആശംസകള്‍
പ്രിയപ്പെട്ട ജയന്‍,
സത്യമാണെങ്കിലും അല്ലെങ്കിലും വായിച്ചു രസിച്ചു!ഒരു കാര്യമുണ്ട്!കുടുംബത്തിലെ സമാധാനം കളഞ്ഞു ഒരു ബ്ലോഗര്‍ വിജയക്കില്ല...:)
ശുഭാശംസകള്‍!
സസ്നേഹം,
അനു
rasakaramayittundu....... aashamsakal......
super rasakaram...........nannayitto
മര്യാദയ്ക്ക് മാസമാസം കൃത്യമായി ഓരോ കഥയെഴുതി പോസ്റ്റ് ചെയ്തോളണം ..... മനസ്സിലായോ?
നര്‍മം നന്നായി ചെയ്യുന്നുണ്ടല്ലോ ചേട്ടാ.. ഇനിയും കിടിലന്‍ പോസ്റ്റുകള്‍ പ്രതീഷിക്കുന്നു
Post a Comment